Professor Jean-Christophe Marine (KU Leuven, hoofd van het VIB Laboratorium voor Kankerbiologie) adviseert met aandrang om geen kankergeneesmiddelen te ontwikkelen die het eiwit Cop1 tegenwerken. Cop1 werd lange tijd beschouwd als een aantrekkelijk doelwit om kankergeneesmiddelen tegen te ontwikkelen. Maar Marine ontdekte dat Cop1 een tumorsuppressor is, en dus de ontwikkeling van kanker tegenwerkt. Deze nieuwe gegevens zullen directe implicaties hebben voor de ontwikkeling van kankergeneesmiddelen.
Kankergezwellen vormen zich wanneer er geen controle meer is over de celdeling. Je kan dit proces vergelijken met het verliezen van de controle over de snelheid van je wagen. Er zijn twee belangrijke spelers in betrokken; oncogenen die je kan vergelijken met de gaspedaal van een auto. Een fout in een oncogen komt overeen met een gaspedaal die vast blijft zitten. In dit soort situaties functioneren de tumorsuppressorgenen als de remmen van een auto; ze verhinderen de cel te delen, zelfs als ze hiertoe aangezet werden door oncogenen. Als de remmen het begeven, ben je de controle over je wagen kwijt; op net dezelfde manier leidt een fout in de tumorsuppressorgenen tot een verlies over de controle van de celdeling.
Men wist al lang dat Cop1 een rol speelt in het ontstaan van tumoren, maar op welke manier is lange tijd een raadsel geweest. Uit biochemische studies bleek dat Cop1 degradatie van eiwitten bevordert. Maar deze studies leverden tegengestelde resultaten op over welke eiwitten gedegradeerd werden. Heel wat studies toonden aan dat Cop1 de vorming van tumoren bevordert door een van de belangrijkste tumorsuppressors, p53, te inactiveren. Overeenkomstig met deze resultaten werd aangetoond dat er in borst- en eierstokkanker te veel Cop1 aanwezig is. Cop1 werd daarom aanzien als een oncogen en dus een aangewezen doelwit voor kankertherapieën.
Jean-Christophe Marine en zijn team hebben nu aangetoond dat Cop1 net het tegenovergestelde doet, namelijk dat het als tumorsuppressor werkt. Met innovatieve technieken zijn de VIB wetenschappers er als eersten in geslaagd muizen te maken die zelf geen Cop1 kunnen aanmaken. Deze muizen zijn zeer vatbaar voor kanker. De wetenschappers toonden ook aan dat Cop1 de stabiliteit van het oncogen c-Jun reguleert en dat te weinig Cop1 leidt tot celdeling in kankercellen van mensen en van muizen. In overeenstemming met deze gegevens, zijn er aanwijzingen dat Cop1 niet aangemaakt wordt in verschillende types kanker bij mensen. Marine en zijn groep vonden daarenboven geen evidentie voor de eerder gesuggereerde rol van Cop1 in de regulatie van de tumorsuppressor p53. Dit is zeer belangrijke kennis voor de ontwikkeling van kankertherapieën. Jean-Christophe Marine: ‘Op basis van onze resultaten moeten we het gebruik van geneesmiddelen die Cop1 tegenwerken, ten zeerste afraden.’
Lectuur: Cop1 Constitutively Regulates c-Jun Protein stability and Functions as a Tumor suppressor in Mice, Journal of Clinical Investigation, Migliorini et al. Link: http://www.jci.org/articles/view/45784
Meer over kanker en de rol van p53: http://www.vib.be/nl/mens-en-gezondheid/Pages/Kanker-en-de-rol-van-het-eiwit-p53.aspx
Dit onderzoek werd gefinancierd door Association for International Cancer Research, Stichting tegen Kanker, UGent en VIB. Kankergezwellen vormen zich wanneer er geen controle meer is over de celdeling. Je kan dit proces vergelijken met het verliezen van de controle over de snelheid van je wagen. Er zijn twee belangrijke spelers in betrokken; oncogenen die je kan vergelijken met de gaspedaal van een auto. Een fout in een oncogen komt overeen met een gaspedaal die vast blijft zitten. In dit soort situaties functioneren de tumorsuppressorgenen als de remmen van een auto; ze verhinderen de cel te delen, zelfs als ze hiertoe aangezet werden door oncogenen. Als de remmen het begeven, ben je de controle over je wagen kwijt; op net dezelfde manier leidt een fout in de tumorsuppressorgenen tot een verlies over de controle van de celdeling.
Men wist al lang dat Cop1 een rol speelt in het ontstaan van tumoren, maar op welke manier is lange tijd een raadsel geweest. Uit biochemische studies bleek dat Cop1 degradatie van eiwitten bevordert. Maar deze studies leverden tegengestelde resultaten op over welke eiwitten gedegradeerd werden. Heel wat studies toonden aan dat Cop1 de vorming van tumoren bevordert door een van de belangrijkste tumorsuppressors, p53, te inactiveren. Overeenkomstig met deze resultaten werd aangetoond dat er in borst- en eierstokkanker te veel Cop1 aanwezig is. Cop1 werd daarom aanzien als een oncogen en dus een aangewezen doelwit voor kankertherapieën.
Jean-Christophe Marine en zijn team hebben nu aangetoond dat Cop1 net het tegenovergestelde doet, namelijk dat het als tumorsuppressor werkt. Met innovatieve technieken zijn de VIB wetenschappers er als eersten in geslaagd muizen te maken die zelf geen Cop1 kunnen aanmaken. Deze muizen zijn zeer vatbaar voor kanker. De wetenschappers toonden ook aan dat Cop1 de stabiliteit van het oncogen c-Jun reguleert en dat te weinig Cop1 leidt tot celdeling in kankercellen van mensen en van muizen. In overeenstemming met deze gegevens, zijn er aanwijzingen dat Cop1 niet aangemaakt wordt in verschillende types kanker bij mensen. Marine en zijn groep vonden daarenboven geen evidentie voor de eerder gesuggereerde rol van Cop1 in de regulatie van de tumorsuppressor p53. Dit is zeer belangrijke kennis voor de ontwikkeling van kankertherapieën. Jean-Christophe Marine: ‘Op basis van onze resultaten moeten we het gebruik van geneesmiddelen die Cop1 tegenwerken, ten zeerste afraden.’
Lectuur: Cop1 Constitutively Regulates c-Jun Protein stability and Functions as a Tumor suppressor in Mice, Journal of Clinical Investigation, Migliorini et al. Link: http://www.jci.org/articles/view/45784
Meer over kanker en de rol van p53: http://www.vib.be/nl/mens-en-gezondheid/Pages/Kanker-en-de-rol-van-het-eiwit-p53.aspx
Geen opmerkingen:
Een reactie posten